kiedy przedzieram się przez miasto obsypane solą i burym śniegiem,moją głowę rozświetla myśl, że w domu czeka na mnie koc w romby, lampka i książka- mój arsenał broni w walce z szarością i zimnem jadę zatłoczonym autobusemotwieram drzwi, zdejmuję płaszcz, pozbywam się butówzapalam lampkę, wiję sobie gniazdko z koca, otwieram książkęi jużjestem w stumilowym lesie, który jest wiecznie zielony życzę Wam ciepłej wewnętrznie...
