wędrującemu dziś po niebie

14:03

promienie słońca
upijają zieloność
czyniąc ją w pełni ogłupiałą
zieloność staje się sobą
aż się rozlewa na ściany

siedzę na progu
jak kot wyleniały
drapię się i czochram
czasem powstaję
wypatruję Cię

Cię, słońce
czy nawet Twojego cienia

położę się w Tobie
wypełnisz mnie
i staniemy się sobą

jak ta zieloność

UDOSTĘPNIJ TEN POST

Tags:

Bardzo mi miło, że tutaj myszkujesz! Jeśli od blogów wolisz Facebooka lub Instagrama, to mam dla Ciebie dobrą wiadomość jestem też na FB i na Insta :)

To też może Ci się spodobać

0 komentarze